Το ηγετικό στέλεχος του Κινήματος των 5 Αστέρων, Λουίτζι Ντι Μάιο, μιλά για το ευρώ, για τη μετανάστευση, το πολιτικό σύστημα και το περιβάλλον σε συνέντευξη που δημοσιεύθηκε στον ιστότοπο www.micromega.net στις 3 Ιουνίου 2016.
Τη συνέντευξη πήρεο Τζάκομο Ρούσο ΣπέναΣε μια πρόσφατη συνέντευξη στην Corriere ορίσατε τον Γκρίλο ως το μοναδικό εγγυητή του Κινήματος. Πώς απαντάτε σ’ αυτούς που σας κατηγορούν ότι είσαστε ένα κόμμα- επιχείρηση ή ένα κίνημα με μια αρχηγική οργάνωση;Τα κόμματα τρελαίνονται με εμάς. Δεν μπορούν να αντιληφθούν ότι για μας έρχονται πρώτα τα περιεχόμενα και μετά τα πρόσωπα, ότι εκπροσωπούμε τους πολίτες και ότι αυτοί είναι το μοναδικό σημείο αναφοράς μας. Αυτοί είναι συνηθισμένοι να τους διατάζουν οι αρχηγοί τους ή τα διάφορα λόμπι κι έτσι δεν μπορούν να αντιληφθούν έναν άλλο τρόπο να ασκεί κανείς πολιτική, ξεκινώντας από τα κάτω. Ο Μπέπε Γκρίλο είναι ο εγγυητής αυτών των κανόνων, που είναι αναγκαίοι για να είναι κανείς μέλος του Κινήματος: δύο θητείες, περικοπή της βουλευτικής αποζημίωσης, λευκό ποινικό μητρώο, τήρηση των διάφορων ηθικών κωδίκων που υπογράφουν οι εκλεγμένοι. Προκαλώ οποιονδήποτε να αποδείξει ότι σ’ αυτά τα χρόνια υπήρξε έστω και ένα τηλεφώνημα από τον Μπέπε, για να μας πει τι έπρεπε να ψηφίσουμε ή πώς να συμπεριφερθούμε. Ίσως, τελικά, τα μέλη των κομμάτων να μας ζηλεύουν για την ελευθερία μας και επειδή ο «αρχηγός» μας είναι οι πολίτες.
Ο Ματέο Ρέντσι ετοιμάζεται να εξαπολύσει μια σκληρή επίθεση ενάντια στο δικαστικό σώμα, ενώ διεύρυνε την πλειοψηφία του με τον Ντένις Βερντίνι και τους φίλους του. Κατά τη γνώμη σας, ο ρεντσισμός είναι η συνέχιση του σχεδίου του Μπερλουσκόνι;Υπάρχει μια ουσιαστική διαφορά ανάμεσα στους δύο: ο Μπερλουσκόνι δεν έκρυψε ποτέ την «αλλεργία» του για το δικαστικό σώμα και ήταν προφανής η προσπάθειά του να διασωθεί από όλες τις δίκες μέσα από νομοθετικές παρεμβάσεις. Ο Ρέντσι, αντίθετα, εμφανίστηκε ως «αυτός που θα έστελνε στα αζήτητα το παλιό σύστημα», ως το νέο που προχωρεί. Είναι πιο ύπουλος από τον Μπερλουσκόνι: καταλήγουν και οι δύο στο ίδιο συμπέρασμα, αλλά τουλάχιστον ο Μπερλουσκόνι δεν υποκρινόταν.
Το Κίνημα μπροστά στην εξουσίαΤο Κίνημα 5 Αστέρων επαναλαμβάνει ότι είναι έτοιμο να κυβερνήσει. Ποια είναι τα πρώτα τρία μέτρα που θα πάρετε όταν έρθετε στην εξουσία;Δεν είναι μυστικό, το λέμε εδώ και μήνες. Μιλάμε για το ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα, που απέχει από το να είναι ένα μέτρο προνοιακού τύπου, ενώ θα δώσει στην εσωτερική αγορά εκείνη την ώθηση που περιμένουμε εδώ και χρόνια. Έπειτα υπάρχει το ενεργειακό σχέδιο: μια δουλειά δύο χρόνων των ειδικών μας στο περιβάλλον, που θα μας φέρει έξω από το «μεσαίωνα» και θα φέρει σχεδόν 550 χιλιάδες θέσεις εργασίας. Τέλος, η μικροπίστωση, που είναι ήδη πραγματικότητα, χάρη στην επιστροφή μέρους των αποζημιώσεων των κοινοβουλευτικών εκπροσώπων, θα συστηματοποιηθεί με τη δημιουργία ενός τραπεζικού συστήματος, που θα υπηρετεί την πραγματική οικονομία και όχι την κερδοσκοπία.
Πώς θα επιλέξετε τον πρωθυπουργό;Η ένωση Rousseau εργάζεται ήδη για να μελετήσει μια μέθοδο που θα επιτρέπει τη συμμετοχή του μεγαλύτερου αριθμού Ιταλών.
Όταν θα γίνετε κυβέρνηση, φοβάστε μήπως καταλήξετε να σας συνθλίψουν οι ισχυρές εξουσίες, όπως συνέβη στην Ελλάδα με τον Τσίπρα;Οι Ιταλία και η Ελλάδα δεν μπορούν να μπουν στο ίδιο επίπεδο. Η Ιταλία είναι η δεύτερη μεταποιητική δύναμη της Ευρώπης και ο επιχειρηματικός ιστός της χώρας, με μεγάλες δυσκολίες, είναι ακόμη ανταγωνιστικός, παρά τους κυβερνώντες.
Το δημοψήφισμα για το ευρώ είναι ακόμη ένα δυνατό όπλο σας;Όσον αφορά στο ευρώ, δεν θέλουμε να επαναλάβουμε τα λάθη που έγιναν με τη συμμετοχή μας στο ενιαίο νόμισμα, όταν οι κυβερνώντες αποφάσισαν, χωρίς να ρωτήσουν τη γνώμη των πολιτών. Αντίθετα, εμείς έχουμε ως στόχο τη διεξαγωγή ενός δημοψηφίσματος, για να εκφράσουν οι πολίτες την άποψή τους για το ενιαίο νόμισμα. Σε ευρωπαϊκό επίπεδο, αυτή είναι η στιγμή των δημοψηφισμάτων. Με το Βrexit, με το δημοψήφισμα της Καταλονίας και της Σκοτίας, είναι η στιγμή των μεγάλων ιστορικών διαβουλεύσεων στην Ευρώπη.
Η απειλή του φασισμού στην ΕυρώπηΣτην Ευρώπη, όμως, σε αντίθεση με τους τεχνοκράτες, αναπτύσσεται το λαϊκίστικο/ξενοφοβικό μπλοκ, που επιβάλλει τείχη και την κατάργηση της Σένγκεν. Επιστρέφει ο φασισμός στην Ευρώπη;Πρώτα απ’ όλα πρέπει να τονίσω ότι αυτό το κύμα συναίνεσης σε κόμματα της ακροδεξιάς δεν αφορά την Ιταλία μόνο χάρη στην παρουσία του Κινήματος 5 Αστέρων. Εμείς στρέφουμε το θυμό των πολιτών ενάντια σ’ ένα πολιτικό σύστημα κλεισμένο στον εαυτό του, που φροντίζει μόνο να εξυπηρετήσει ίδια συμφέροντα, ξεχνώντας ότι η πυξίδα πρέπει να είναι πάντα το συλλογικό καλό.
Το Κίνημα 5 Αστέρων είναι υπέρ της δημιουργίας «ανθρωπιστικών διαδρόμων» για να λυθεί το επείγον προσφυγικό ζήτημα;Σε ότι αφορά τη διαχείριση των μεταναστών, από την αρχή αγωνιστήκαμε για την αναθεώρηση της συνθήκης του Δουβλίνου, συνθήκη που η Ιταλία αποδέχτηκε χωρίς δεύτερη κουβέντα. Τα κόμματα φρόντισαν μόνο να μοιραστούν τα χρήματα, που προέρχονται από την υποδοχή των μεταναστών.
Συμμερίζεστε, όπως γράφτηκε στο ιστολόγιο του Γκρίλο, την ανησυχία για μια εισβολή παράτυπων μεταναστών;Είμαστε υπέρ μιας διάχυτης υποδοχής: όχι τεράστιες δομές, που καταλήγουν πάντοτε να γίνονται στρατόπεδα συγκέντρωσης.
Η πολιτική για τα εργασιακά δικαιώματαΕκτός από το εισόδημα του πολίτη, ποιες είναι οι πολιτικές του Κινήματος στα εργασιακά θέματα και στην υπεράσπιση του κοινωνικού κράτους; Για παράδειγμα, για το άρθρο 18;Η κατάργηση του άρθρου 18 δεν γεννά τα οφέλη στην απασχόληση, που προπαγάνδιζε η κυβέρνηση. Πρέπει να επανεκκινηθούν οι επενδύσεις των επιχειρήσεων, να προωθηθεί η έρευνα και η ανάπτυξη. Μόνο έτσι δίνεται ανταγωνιστικότητα στο σύστημα και δημιουργείται εκείνη η προστιθέμενη αξία, από την οποία επωφελούνται και οι μισθοί των εργαζομένων. Μόνο με καριέρες που έχουν συνέχεια, με καλούς μισθούς και εύλογες εισφορές από τους νέους, μεταξύ των άλλων, στέκεται στα πόδια του το σύστημα κοινωνικής πρόνοιας. Το ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα είναι χρήσιμο, για να επανεκκινήσει εκείνες τις πολιτικές για την εργασία, που αυτή η κυβέρνηση έχει εντελώς ξεχάσει.
Για το άρθρο 18 και για την αντίθεση με την εργασιακή μεταρρύθμιση, συμφωνείτε με τη μάχη των συνδικάτων; Ο Ρέντσι είναι ενάντια στην Cgil και εσείς την υπερασπίζεστε. Μου δίνετε μια είδηση;Η λεγόμενη μάχη των συνδικάτων, στην πραγματικότητα, δεν είχε και μεγάλη απήχηση, διότι η μεταρρύθμιση Φορνέρο πέρασε με λιγότερο από μια ώρα απεργίας, πιθανά λόγω της αμηχανίας της Cgil απέναντι σε ένα ΔΚ, που εφαρμόζει υπερφιλελεύθερες πολιτικές, οι οποίες απορυθμίζουν την αγορά εργασίας. Με την ιδιαιτερότητα της Ιταλίας, όπου η απορρύθμιση σημαίνει δημιουργία ενός σκηνικού άγριας δύσης, όχι νέες ευκαιρίες. Τα τρία εκατομμύρια ατόμων στο Circo Massimo, όταν η κυβέρνηση Μπερλουσκόνι είχε κατά νου, να καταργήσει το άρθρο 18 είναι μια ανάμνηση που μοιάζει να ανήκει σε άλλον αιώνα.
Απόδοση από το www. micromega.net
Μετάφραση: Τόνια Τσίτσοβιτς