«Ο ΚΥΡΙΟΣ ΟΒΕ»
Ένας τρυφερός γρουσούζης
Του Στράτου ΚερσανίδηΚάθε άνθρωπος κρύβει την προσωπική του ιστορία. Είναι ένας ολόκληρος κόσμος, άγνωστος, μυστηριώδης και με πολλά μυστικά προς εξερεύνηση. Κι όταν αυτός ο κόσμος ανακαλυφθεί και αποκαλυφθεί, μόνον τότε βλέπουμε τον αληθινό άνθρωπο, αυτόν που ζει και αναπνέει πίσω από το εξωτερικό φαίνεσθαι.
Στην ταινία, «Ο κύριος Όβε» (En man som heter Ove), ο σουηδός σκηνοθέτης Χάνες Χολμ μας συστήνει έναν γκρινιάρη, τσαντίλα και κακότροπο τύπο ο οποίος όλη τη μέρα και για το παραμικρό μαλώνει με τους γείτονές του. Αυτός είναι ο 59χρονος Όβε, ο οποίος ζει σε έναν όμορφο οικισμό και ως πρώην διαχειριστής εξακολουθεί καθημερινά να ελέγχει τα πάντα. Καθ’ υπέρβαση, φυσικά, αφού έχει καθαιρεθεί από τη θέση του διαχειριστή, κάτι που του έχει στοιχίσει. Ζει μόνος, αφού η γυναίκα του έχει πεθάνει πριν από λίγο καιρό, αντιμετωπίζει διάφορα ψυχολογικά προβλήματα και ξεσπά στους γύρω του. Μουτρωμένος και γεμάτος νεύρα θα υποδεχτεί και τους νέους του γείτονες. Την Περβάνεχ, μια Ιρανή έγκυο, με τον άντρα της και τα δύο τους παιδιά. Ζώντας σε έναν κόσμο που κανείς δεν τον καταλαβαίνει, χωρίς την αγαπημένη του γυναίκα και χωρίς αρμοδιότητες, ο Όβε ανακαλύπτει πως δεν αξίζει να ζει. Κι έτσι αποφασίζει να αυτοκτονήσει. Μόνο που, τελικά, το να αυτοκτονήσει κανείς δεν είναι τόσο εύκολο όσο φαίνεται. Πάντα κάτι συμβαίνει και η απόπειρα μένει ημιτελής. Στο μεταξύ, η Περβάνεχ φαίνεται να συμπαθεί τον γείτονά της, του προσφέρει τη φιλία της και καταφέρνει να τον «ξεκλειδώσει» αποκαλύπτοντας πίσω από τον γρουσούζη Όβε έναν τρυφερό άνθρωπο με ανεπτυγμένο, σε βαθμό υπερβολής, το αίσθημα του δικαίου.
Βασισμένη στο ομώνυμο μπεστ σέλερ του Φρέντρικ Μπάκμαν, η ταινία του Χάνες Χολμ έγινε μεγάλη επιτυχία στη Σουηδία, ενώ ο πρωταγωνιστής Ρολφ Λάσγκαρντ τιμήθηκε για την ερμηνεία του με κρατικό βραβείο.
Ο σκηνοθέτης αρχικά μας παρουσιάζει τον ήρωά του ως έναν κακότροπο τύπο ο οποίος περιφέρεται θυμωμένος βλαστημώντας και μαλώνοντας. Αυτός είναι ο Όβε όπως τον βλέπουμε. Ύστερα εμφανίζει στο προσκήνιο την Περβάνεχ, τη γυναίκα «εξερευνήτρια», η οποία είναι αποφασισμένη να ανακαλύψει και να αποκαλύψει τον κρυμμένο κόσμο του γείτονά της. Έτσι, ο Χολμ μας ανοίγει μικρές χαραμάδες από το παρελθόν του Όβε, ώστε να μπορέσουμε να κατανοήσουμε ποιος πραγματικά είναι. Μαθαίνουμε για τα παιδικά του χρόνια, για το θάνατο της μητέρας του όταν ήταν 7 ετών, για την ιδιαίτερη σχέση με τον πατέρα του, για την αγάπη του προς την πειθαρχία και την προσήλωσή του στη δικαιοσύνη, για τη γυναίκα του και το θάνατό της, για τις σχέσεις του με κάποιους γείτονές του.
Το έντονο κωμικό στοιχείο με το οποίο αρχίζει η ταινία, εμπλουτίζεται στη συνέχεια με το δραματικό στοιχείο, όταν αρχίζει να αποκαλύπτεται το παρελθόν της ζωής του Όβε. Όσο για τη σχέση του με την Περβάνεχ, εδώ το χιούμορ έρχεται να αναμειχθεί με την τρυφερότητα. «Ήθελα να επικεντρωθώ περισσότερο στη δραματική πλευρά της ιστορίας, αλλά ο τρόπος που ο Όβε βλέπει τα πράγματα στη σύγχρονη εποχή μας, χαρίζει μάλλον κωμικές στιγμές», λέει ο σκηνοθέτης. Φυσικά μια τέτοια ταινία δεν θα μπορούσε παρά να δώσει ιδιαίτερη προσοχή στους χαρακτήρες. Πιστεύω πως το πλέον σημαντικό πράγμα το οποίο απασχολεί το σκηνοθέτη μέσω του ήρωά του είναι η μοναξιά και η απόγνωση του ανθρώπου που νιώθει πως κανείς δεν τον χρειάζεται πια. Και είναι πολύ βαρύ αυτό για το αντέξει ο οποιοσδήποτε.
strakersan@gmail.comkersanidis.wordpress.com «ΤΣΕΚΟΥΡΙ ΑΠΟ ΚΟΚΚΑΛΟ»Ανθρωποφάγοι τρωγλοδύτες στην Άγρια Δύση Δύο άνδρες έχουν κλέψει και σκοτώσει κάποιον σε ένα ινδιάνικο νεκροταφείο. Καθώς φεύγουν δέχονται επίθεση και ο ένας σκοτώνεται. Η επόμενη σεκάνς μεταφέρει τους θεατές σε ένα μπαρ στη μικρή πόλη Μπράιτ Χόουπ. Εκεί έχει καταφύγει ο επιζήσας, ο οποίος συλλαμβάνεται από το σερίφη Φράνκλιν Χαντ ως ύποπτος. Κατά τη σύλληψή του τραυματίζεται και μια γιατρός, η Σαμάνθα, πηγαίνει στη φυλακή για να βγάλει τη σφαίρα από το πόδι του. Όμως τη νύχτα ο κρατούμενος και η Σαμάνθα εξαφανίζονται. Έχουν απαχθεί από μια μυστηριώδη φυλή άγριων ανθρωποφάγων Ινδιάνων που ζουν ως τρωγλοδύτες. Ο σερίφης Χαντ, μαζί με το βοηθό του Τσίκορι, τον άνδρα της Σαμάνθας Άρθουρ και έναν ακόμη άνδρα, τον Μπρούντερ, ξεκινούν να σώσουν την άτυχη γυναίκα. Πρώτα όμως πρέπει να ανακαλύψουν το κρησφύγετο των ανθρωποφάγων Ινδιάνων.
Ο πρωτοεμφανιζόμενος Σ. Κρεγκ Ζάχλερ σκηνοθετεί το «Τσεκούρι από κόκκαλο» (Bone tomahawk) ένα γουέστερν τρόμου που προσωπικά με καθήλωσε. Ο σκηνοθέτης ακολουθεί μια λελογισμένη χρήση σκηνών τρόμου και αιματοβαμμένης βίας. Και όσες φορές το επιχειρεί, ιδίως προς το τέλος, το κάνει με μαεστρία. Εν προκειμένω, το γουέστερν εμπλουτίζεται με στοιχεία θρίλερ και τρόμου. Αυτό σημαίνει πως η αγωνία για την εξέλιξη αποκτά ιδιαίτερη ένταση εξαιτίας του θριλερίστικου σασπένς και της σπλατερίστικης βίας. Ο σκηνοθέτης κρατάει σφιχτά γερά τα γκέμια της ταινίας, κρατά το ρυθμό της, δεν υπερβάλλει και δείχνει πως κατέχει πολύ καλά αυτό που κάνει. Γουέστερν, θρίλερ, τρόμος, τρία σε ένα, σε μια ταινία αποθέωση της σινεφιλίας, αφού συνενώνει τα είδη και τα αναδεικνύει ξεχωριστά το καθένα, χωρίς όμως να τα διαχωρίζει.
Οι ήρωές του είναι σκληροί, αινιγματικοί, με σκοτεινό παρελθόν, οι οποίοι κινούνται με βάση τους άγραφους ηθικούς κανόνες της Άγριας Δύσης. Είναι οι «καλοί» σε αντιπαράθεση με τους άλλους, τους άγριους που είναι οι «κακοί». Το μανιχαϊστικό αυτό σχήμα είναι μεν εμφανές, αλλά υπάρχει κάτι που το υπονομεύει και αφήνει μια χαραμάδα ώστε να ρίξουμε μια ματιά προς τη μεριά των «κακών».
Γιατί οι τρωγλοδύτες πήγαν στο Μπράιτ Χόουπ και απήγαγαν τον φυλακισμένο και την άτυχη Σαμάνθα που βρισκόταν μαζί του; Μήπως επειδή ο τραυματίας με το νεκρό σύντροφό του «βεβήλωσαν το νεκροταφείο τους;», όπως λέει ο Ινδιάνος που δίνει πληροφορίες στο σερίφη;
Στρα. Κερ. ΟΙ ΝΕΕΣ ΤΑΙΝΙΕΣ «Ένας χαρισματικός άνθρωπος» (Genius) του Μάικλ Γκράντατζ: Ο εκδότης Γουίλιαμ Μάξουελ Έβαρτς Πέρκινς, εκδότης στον οίκο Σκράιμπερ, είχε ένα πάθος: να ανακαλύπτει νέα ταλέντα. Έτσι όταν έφτασε στα χέρια του το χειρόγραφο του συγγραφέα Τόμας Κλέιτον Γουλφ αποφάσισε να το εκδώσει. Η δραματική αυτή ταινία επικεντρώνεται στην ιδιαίτερη σχέση που ανέπτυξαν μεταξύ τους οι δύο άνδρες μέσα από τη συνεργασία τους. Με τους Νικόλ Κίντμαν, Κόλιν Φερθ, Τζουντ Λο και Λόρα Λίνεϊ.
«Παιχνίδι χωρίς κανόνες» (Misconduct) του Σιντάρο Σιμοσάουα: Νεαρός δικηγόρος αναλαμβάνει να διερευνήσει μια υπόθεση εναντίον ενός πανίσχυρου φαρμακοβιομηχάνου. Η υπόθεση θα τον οδηγήσει σε έναν κυκεώνα δολιοφθοράς και εκβιασμών. Δραματικό θρίλερ με τους Αλ Πατσίνο και Άντονι Χόπκινς.
«Ημέρα ανεξαρτησίας: Νέα απειλή» (Independence day: Resurgence) του Ρόλαντ Έμεριχ: Οι εξωγήινοι, μετά από 20 χρόνια, απειλούν πάλι τη Γη.
«Παρίσι-Τέξας» (Paris-Texas) του Βιμ Βέντερς: Αντισυμβατικό αριστουργηματικό ρόουντ μούβι του 1984, βασισμένο σε σενάριο του Σαμ Σέπαρντ.Ένας άνδρας αναζητά τη γυναίκα του και τον 7χρονο γιο του.
«Τα φτερά του έρωτα» (Der himmel uber Berlin) του Βιμ Βέντερς: Άγγελοι πάνω από το Βερολίνο, αόρατοι, ακούν τις σκέψεις των ανθρώπων. Ένας από αυτούς, ο Ντάνιελ ερωτεύεται μια θνητή και αποφασίζει να γηίνει θνητός για να ζήσει τον έρωτα μαζί της. Αριστουργηματική φιλμ γυρισμένο το 1987.
«Αγάπα με αν τολμάς» (Jeux d’ enfants) του Γιάν Σαμιέλ: Αισθηματική κομεντί του 2003 που προβάλλεται σε επανέκδοση. Είναι η ιστορία του Ζιλιέν και της Σοφί, που γνωρίζονται από τα παιδικά τους χρόνια και έχουν ανακαλύψει ένα δικό τους παιχνίδι. Ένα παιχνίδι που το παίζουν μέχρι που τα χρόνια έχουν περάσει για τα καλά. Στο επίκεντρο βρίσκεται η αγάπη, την οποία δεν ομολογούν και προτιμούν να παραμένουν φίλοι. Γιατί κανείς από τους δύο δεν τολμά να αποκαλύψει αυτό που νιώθει πραγματικά. Και τα χρόνια περνούν και το παιχνίδι γίνεται πάθος το οποίο αντικαθιστά το πραγματικό πάθος!
Σινεφίλ