Του Πέτρου ΖούνηΤην Κυριακή 26/6 ολοκληρώθηκαν οι εργασίες της 1ης Πανελλαδικής Ιδρυτικής Συνδιάσκεψης της Λαϊκής Ενότητας (ΛΑΕ)στο ΣΕΦ. Κατά τη διάρκεια των εργασιών συζητήθηκαν και ψηφίστηκαν οι προγραμματικές θέσεις του φορέα και η πολιτική απόφαση της συνδιάσκεψης. Επίσης, συζητήθηκε και ψηφίστηκε κατ’ αρχήν ο κανονισμός λειτουργίας/καταστατικό του φορέα, χωρίς, ωστόσο, να ολοκληρωθεί η διαδικασία, λόγω «έλλειψης χρόνου»,όπως, τουλάχιστον, καταγγέλλουν σύνεδροι. Τέλος, εξελέγη Πολιτικό Συμβούλιο, απαρτιζόμενο από εκατόν ένδεκα μέλη. Συγκεκριμένα συμμετείχαν 10 λίστες/ψηφοδέλτια. Ψήφισαν 989 σύνεδροι και έλαβαν: Ανοιχτό Ψηφοδέλτιο (σύνεδροι προερχόμενοι από το Αριστερό Ρεύμα και ανεξάρτητοι/ες): 564 ψήφοι, 62 έδρες, Ριζοσπαστική Επανίδρυση (ΑΡΑΝ - προερχόμενοι από ΑΝΤΑΡΣΥΑ, Παρέμβαση - προερχόμενοι από ΚΟΕ, ΑΡΚ - από τους 53+ - ανένταχτοι/ες): 200 ψήφοι, 22 έδρες, Κόκκινο Δίκτυο (ΔΕΑ - ΚΟΚΚΙΝΟ κ.ά.): 129 ψήφοι,14 έδρες, Αριστερή Αντικαπιταλιστική Συσπείρωση (ΑΡΑΣ - από ΑΝΤΑΡΣΥΑ): 64 ψήφοι, 7 έδρες, Εργατική Απάντηση (Κομμουνιστική Οργάνωση Ανασύνταξη): 18 ψήφοι, 2 έδρες, Κομμουνιστική Τάση: 14 ψήφοι, 2 έδρες, Κομμουνιστική Ανανέωση: 13 ψήφοι, 1 έδρα, Με Άλλα Ρούχα (από Αριστερό Ρεύμα): 4 ψήφοι, 1 έδρα, Ανοιχτό Ενιαίο Ψηφοδέλτιο-Ανένταχτων σε τάσεις: 2 ψήφοι και Ανοιχτή Πρωτοβουλία: 1 ψήφος.
Σύμφωνα με πληροφορίες μας, χθες Σάββατο θα συνεδρίαζε το νέο Πολιτικό Συμβούλιο, για να εκλέξει γραμματεία αποτελούμενη από 21 μέλη και Γραμματέα -μάλλον τον Παναγιώτη Λαφαζάνη- χωρίς να αποκλείεται και αντιπαραθετική υποψηφιότητα. Με βάση τους συσχετισμούς, εκλέγονται 12 μέλη από το Ανοιχτό Ψηφοδέλτιο, 5 μέλη από την Ριζοσπαστική Επανίδρυση, 3 μέλη από το Κόκκινο Δίκτυο και 1 μέλος από την ΑΡΑΣ. Στη συνδιάσκεψη υπήρξε πρόταση για συλλογική ηγεσία, που μειοψήφισε.
Αξιοσημείωτη είναι η συμμετοχή της Μάνιας Μπαρσέφσκι, η οποία προέρχεται από την ΑΡΚ στη λίστα του Κόκκινου Δικτύου. Στη συνδιάσκεψη ασκήθηκε κριτική από πολλές πλευρές, αναφορικά με ζητήματα δημοκρατικής λειτουργίας, ενώ από το Κόκκινο Δίκτυο επιμερίστηκαν ευθύνες προς το Αριστερό Ρεύμα για ανοχή και μη σθεναρή στάση απέναντι στην κυβέρνηση στο θέμα της επιλογής του Προέδρου της Δημοκρατίας, αλλά και αναφορικά με την εξέλιξη της πορείας της κυβέρνησης. Από την Κομμουνιστική Τάση ετέθη θέμα ελέγχου των οικονομικών του φορέα από τον περασμένο Σεπτέμβριο μέχρι σήμερα.
Προβληματίζουν οι αποστρατεύσειςΑν κάποιος ήθελε να κάνει αποτίμηση της πορείας της ΛΑΕ μέχρι το τέλος των εργασιών της 1ης Πανελλαδικής Ιδρυτικής Συνδιάσκεψής της, θα διαπίστωνε συρρίκνωση των δυνάμεών της σε σχέση με την παρουσία της στις εκλογές του Σεπτεμβρίου, και επίσης αρκετό σκεπτικισμό και μεμψιμοιρία για τις διαδικασίες και το τελικό αποτέλεσμα της συνδιάσκεψης.
Η συρρίκνωση αυτή φαίνεται από τη συμμετοχή τάσεων, πολιτικών ομάδων και μεμονωμένων προσώπων στις διαδικασίες, στην πορεία προς την συνδιάσκεψη, αλλά και από το αποτέλεσμα, που προέκυψε από τις ίδιες τις διαδικασίες του σώματος της συνδιάσκεψης. Οι συγκρίσεις γίνονται με βάση τις δυνάμεις που συγκρότησαν το ψηφοδέλτιο της ΛΑΕ στις εθνικές εκλογές του Σεπτεμβρίου.
Είναι φανερό πως ένα τμήμα της πάλαι ποτέ Αριστερής Πλατφόρμας, αλλά και της νεοσύστατης ΑΡΚ, είτε δεν συμμετείχε στις διαδικασίες, είτε έχει στο μεταξύ προσχωρήσει στην Πλεύση Ελευθερίας της κ. Ζωής Κωνσταντοπούλου.
Επίσης, άλλες ομάδες και μεμονωμένα πρόσωπα, που συμμετείχαν με τα ψηφοδέλτια της ΛΑΕ στις εθνικές εκλογές, είτε δεν συμμετείχαν στις διεργασίες της συνδιάσκεψης, είτε οι διαδικασίες και το συνολικό αποτέλεσμα τους απογοήτευσε. Σημαντικό γεγονός αποτελεί, επίσης, η απουσία των νέων που έφυγαν από τον ΣΥΡΙΖΑ και στήριξαν στις εθνικές εκλογές την ΛΑΕ, αλλά σήμερα έχουν, προφανώς, αδρανοποιηθεί.
Αδυναμία έκφρασης της αριστερής δυσαρέσκειαςΤέλος, επισημαίνεται ότι η απουσία από το νέο Πολιτικό Συμβούλιο κορυφαίων ονομάτων -είτε επειδή δεν εκλέχτηκαν, είτε επειδή δεν έθεσαν υποψηφιότητα (ενδεικτικά αναφέρονται τα ονόματα των Κώστα Λαπαβίτσα και Κώστα Μαρματάκη), είτε επειδή εμπόδισε η αυστηρή τήρηση της «επετηρίδας»- όχι μόνο δεν βοηθάει την προσπάθεια ανασύνταξης του χώρου, που θέλουν να εκπροσωπήσουν, αλλά έρχεται σε ευθεία αντιπαράθεση με το κείμενο των θέσεων και προγραμματικών κατευθύνσεων, που ψηφίστηκε στη συνδιάσκεψη: «Σημαντικός όρος για να επιτευχθεί κάτι τέτοιο, αποτελεί η δυνατότητά της [της ΛΑΕ] να διαμορφώνει πολιτικές σχέσεις και συμμαχίες με άλλες δυνάμεις της πολιτικής και κοινωνικής Αριστεράς». Όταν δεν είσαι σε θέση να ανασυντάξεις τις δυνάμεις με τις οποίες κατέβηκες στις εθνικές εκλογές και πολύ περισσότερο να εμπνεύσεις τις δυνάμεις, που συμμετείχαν στις διεργασίες της συνδιάσκεψής σου, ώστε να βγουν από αυτές πεισμένοι και αποφασισμένοι, με αποτέλεσμα να υπάρχουν φαινόμενα αποσυσπείρωσης, απογοήτευσης και γκρίνιας, τότε αμφισβητείται η ικανότητά σου να εκφράσεις την αριστερή δυσαρέσκεια, που δεν κατάφερες να εκφράσεις στις εθνικές εκλογές.
«Για να πραγματοποιηθούν συνολικότεροι πολιτικοί μετασχηματισμοί, αλλά και ρήξεις, θα έπρεπε να έχει οικοδομηθεί ήδη από τις αρχές της κρίσης μια διαφορετική μετωπική πολιτική ενός συνόλου ριζοσπαστικών και αριστερών δυνάμεων, που να συγκροτεί ενιαίο κοινωνικο-πολιτικό μέτωπο, στη βάση του μεταβατικού προγράμματος», αναφέρει το κείμενο θέσεων. Πώς άραγε γίνεται αυτό, όταν την ίδια στιγμή η συνδιάσκεψη ψηφίζει διάσπαση των παρατάξεων στο συνδικαλιστικό χώρο και στην τοπική αυτοδιοίκηση; Αυτό δεν οδηγεί αναπόφευκτα στην πάλαι ποτέ θέση του «εμείς, εμείς οι μόνοι συνεπείς!»; Τι πράττεις με μέλη σου, που συμμετέχουν εκλεγμένοι σε πολιτικές θέσεις με παρατάξεις του ενιαίου ΣΥΡΙΖΑ; Τι γίνεται με την αυτονομία των μαζικών χώρων και των κινημάτων; Όλος ο κόσμος που ψήφισε ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές είναι εχθρός του λαού; Οι άνθρωποι, που μέχρι χθες ήταν μαζί στους μαζικούς χώρους και τα κινήματα, σήμερα απορρίπτονται συλλήβδην;
Δύσκολο ξεκίνημαΌλα τα παραπάνω, μαζί με ένα σωρό άλλα ερωτήματα, που αφορούν τις εξελίξεις στο εσωτερικό της χώρας, στην Ευρώπη αλλά και παγκόσμια, είναι θέματα, που χρήζουν απαντήσεων και δεν αρκεί να εξαντλούνται σε ευχολόγια. Από κάτι τέτοια έπασχε και ο ΣΥΡΙΖΑ πριν τον Γενάρη του 2015.
Όταν, στο τέλος της συνδιάσκεψης, ακούγονται φωνές διαμαρτυρίας, που σε αποκαλούν «μόρφωμα που δεν μπορεί να αποδεχθεί την ΙΔΕΑ της δημοκρατίας», ή ότι «μόνιμο μέλημα [της ηγετικής ομάδας;] ήταν η προβολή το πολύ δέκα ατόμων από το παρελθόν, που ποτέ δεν ενδιαφέρθηκαν να φέρουν ΝΕΟ αίμα στην κορυφή του χώρου», οι οποίες συνοδεύονται από την αποχώρηση από τον φορέα, ή την ευθεία αμφισβήτηση του «ηθικού πλεονεκτήματος», που υποτίθεται ότι κέρδισες το 2015, τότε γίνεται φανερό ότι το νέο ξεκίνημα αποδεικνύεται τουλάχιστον δύσκολο.