Η νέα Δημοκρατική πλατφόρμα περιλαμβάνει τολμηρές δεσμεύσεις για τα κοινωνικά θέματα που αποτελούν αντανάκλαση της αυξανόμενης εμπιστοσύνης του κόμματος στο κίνημα για ίσα δικαιώματα. Ίσως το πιο σημαντικό, κατά την συνεκδότρια του αριστερού περιοδικού «The Nation», Katrina vanden Heuvel είναι οι υποσχέσεις για τη μεταρρύθμιση της ποινικής δικαιοσύνης που σε μεγάλο βαθμό εκφράζει το αίτημα του κινήματος «Οι ζωές των μαύρων αξίζουν».1 Οι Δημοκρατικοί απαιτούν να δοθεί τέλος στις μαζικές φυλακίσεις, απαιτούν τη μεταρρύθμιση των υποχρεωτικών ελάχιστων ποινών, την κατάργηση των ιδιωτικών φυλακών και των κέντρων κράτησης και τη φιλελευθεροποίηση της αστυνομίας που πρέπει να λογοδοτεί στην κοινωνία.
Θέσεις για τους εργαζόμενουςΗ νέα πλατφόρμα υποστηρίζει την επέκταση και την υπεράσπιση του δικαιώματος των εργαζομένων να οργανώνονται σε συνδικάτα και να προβαίνουν σε συλλογικές διαπραγματεύσεις. Θα δίνεται προτεραιότητα στις δημόσιες συμβάσεις στους εργοδότες που παρέχουν στους εργαζομένους τους αξιοπρεπή μισθό, επιδόματα και ευκαιρία να σχηματίζουν συνδικαλιστικές οργανώσεις. Δίνει πράσινο φως στους εργαζόμενους να ασκούν πίεση σε κρατικούς αξιωματούχους και δομές σε κάθε επίπεδο: ομοσπονδία, πολιτείες, δήμοι και κοινότητες.
Περιορισμοί στις τράπεζεςΗ πλατφόρμα υποστηρίζει την ψήφιση νόμου που θα απαγορεύει στις τράπεζες να τζογάρουν τις εγγυημένες καταθέσεις των φορολογουμένων. Το κόμμα δεσμεύεται να διαλύσει τις τράπεζες που είναι πολύ μεγάλες για να αποτύχουν και απαιτεί την επιβολή φόρου επί των χρηματοπιστωτικών συναλλαγών – φόρος ενάντια στην κερδοσκοπία. Βέβαια, για να μην ξεφεύγει η κατάσταση προς σοσιαλιστικές λύσεις, ο φόρος αφορά στην «υπερβολική κερδοσκοπία». Επίσης, προσπαθεί να σταματήσει το φαινόμενο της «περιστρεφόμενης πόρτας» μεταξύ της ομοσπονδιακής κυβέρνησης και Wall Street με την απαγόρευση της κατάληψης κυβερνητικών θέσεων από τραπεζίτες (χρυσά αλεξίπτωτα).
Φορολόγηση όσων έχουνΣτον τομέα της φορολογίας, η πλατφόρμα προτείνει μέτρα έτσι ώστε οι αμερικανικές εταιρείες να μη μπορούν πλέον να αποφεύγουν την καταβολή του αναλογούντος μεριδίου τους σε φόρους στις ΗΠΑ και να μην να κρύβουν τα κέρδη στο εξωτερικό. Προτείνει την κατάργηση των φορολογικών ελαφρύνσεων για τις επιχειρήσεις που μεταφέρουν θέσεις εργασίας στο εξωτερικό, την κατάργηση φοροαπαλλαγών για τις μεγάλες εταιρείες πετρελαίου και φυσικού αερίου, καθώς και την πάταξη της επιχειρηματικής διαφθοράς. Απευθύνει έκκληση για έναν «πρόσθετο φόρο για πολυεκατομμυριούχους, το κλείσιμο των σκανδαλωδών δισεκατομμυριούχων hedge-funds και την αύξηση των φόρων στις ακίνητες περιουσίες αξίας πολλών εκατομμυρίων δολαρίων. Η πλατφόρμα περιλαμβάνει επίσης δέσμευση για «φορολογικές ελαφρύνσεις» για τις οικογένειες της μεσαίας τάξης.
Όμως, δεν αμφισβητούνται τα ιερά και τα όσια του νεοφιλελευθερισμού, καθώς η πλατφόρμα αποπνέει φορολογικό συντηρητισμό.
Αποσιωπούνται κλιματική αλλαγή και στρατιωτικές δαπάνεςΓια το κλίμα, η πλατφόρμα περιλαμβάνει μια δήλωση του Σάντερς περί «κλιματικής έκτακτης ανάγκης», αλλά δεν έγιναν δεκτές οι τροποποιήσεις που πρότεινε για την απαγόρευση της υδραυλικής ρωγμάτωσης (fracking) και την επιβολή φόρου για τις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα.2 Η πλατφόρμα εκφράζει την ελπίδα ότι από τα μέσα του αιώνα οι ΗΠΑ θα λειτουργούν εξ ολοκλήρου με καθαρή ενέργεια, αλλά δεν γίνεται αναφορά με ποιες πολιτικές θα επιτευχθεί αυτό.
Όσον αφορά την εξωτερική πολιτική, η πλατφόρμα «είναι ασ’ τα να πάνε». Η κλιματική αλλαγή είναι σε τελευταία προτεραιότητα. Δεν υπάρχει καμία νύξη για τη μείωση του στρατιωτικού προϋπολογισμού, παρά μόνο η στερεότυπη υπόσχεση για την αντιμετώπιση των σπαταλών. Η πλατφόρμα δεσμεύει την κυβέρνηση να συνεχίσει τη στρατιωτική δράση στο Αφγανιστάν, το Ιράκ και τη Συρία. Κανένα μάθημα δεν πήραν από τις συνεχόμενες αποτυχίες του παγκόσμιου «πολέμου κατά της τρομοκρατίας». Η πλατφόρμα επαναβεβαίωσε τη σημερινή πολιτική των ΗΠΑ για το Ισραήλ και την Παλαιστίνη, αποφεύγοντας την καταδίκη των παράνομων οικισμών και την έκκληση για τον τερματισμό της ισραηλινής κατοχής.
Έτσι, βλέπουμε ένα σχετικά προοδευτικό πρόγραμμα αναφορικά με δικαιώματα και μέτρα για εκπαίδευση και εργασία, χωρίς να τίθεται σε αμφισβήτησή ο σκληρός πυρήνας του αμερικανικού καπιταλισμού και, κυρίως, ο ιμπεριαλιστικός χαρακτήρας του. Οι όποιες αλλαγές μπορούν να προκύψουν θα είναι αποτέλεσμα των δυναμικών κινητοποιήσεων των κοινωνικών κινημάτων τόσο σε κεντρικό όσο και τοπικό επίπεδο εντός κι εκτός των κομμάτων.
Αντιδράσεις για τις επιλογές ΤραμπΣτην ακροδεξιά πλευρά του κομματικού φάσματος (Ρεπουμπλικανικό Κόμμα) η επιλογή του Μάικ Πενς (κυβερνήτης της Πολιτείας Ιντιάνα) από τον Ντόναλντ Τραμπ ως υποψηφίου αντιπροέδρου ξεσηκώνει θύελλα αντιδράσεων από τα εργατικά συνδικάτα.
«Ο Μάικ Πενς έχει εξαπολύσει επανειλημμένες επιθέσεις εναντίον των εργαζομένων της Πολιτείας ως κυβερνήτης και θα συνεχίσει χωρίς αμφιβολία τις επιθέσεις μαζί με τον σύντροφό του Ντόναλντ Τραμπ που είναι 100% υπέρ του δικαιώματος στην εργασία» είπε ο Μπρετ Βούρχες, πρόεδρος της πολιτειακής AFL -CIO, λίγο μετά την δημοσίευση της ανακοίνωσης την Παρασκευή, 15/7.3
Έχει πάρει θέση κατά της αύξησης του κατώτατου μισθού σε βιώσιμα επίπεδα, αντιτίθεται σε νομοσχέδιο που θα αυξήσει τον ελάχιστο μισθό στην Ιντιάνα από 7,25 έως 8,25 δολάρια. Αντ΄ αυτού, υποστηρίζει το νομοσχέδιο που απαγορεύει στις τοπικές διοικήσεις να αναγκάζουν τις επιχειρήσεις να αυξάνουν τα κατώτατα ημερομίσθια, εκτός εάν επιβάλλεται από τη πολιτειακή ή ομοσπονδιακή κυβέρνηση. Υπέγραψε, επίσης, ένα νόμο για την κατάργηση του ενιαίου μισθού στο κλάδο των κατασκευών, αφήνοντας τους μισθούς στα κατασκευαστικά έργα που χρηματοδοτούνται από το δημόσιο στο έλεος των μισθολογικών κλιμακίων της ελεύθερης αγοράς και όχι στα χέρια των τοπικών συμβουλίων που αποτελούνται από φορολογούμενους ή αναδόχους.
Ένα ακόμη πλήγμα στα δικαιώματα των εργαζομένων ήταν η υποστήριξή του προς την Συμφωνία Ελευθέρου Εμπορίου του Ειρηνικού (TPP), λέγοντας ότι θα επιτρέψει στην Ιντιάνα να «απολαμβάνει αυξημένη πρόσβαση στην αγορά και να είναι αρκετά ανταγωνιστική στην παγκόσμια σκηνή.»4 Τα περισσότερα εργατικά συνδικάτα αντιτίθενται στην TPP, υποστηρίζοντας ότι θα επιτρέψει τη νομισματική χειραγώγηση που αυξάνει το εμπορικό έλλειμμα της Αμερικής και καταστρέφει θέσεις εργασίας.
Θανάσης ΤσακίρηςΣημειώσεις:
1. https://www.washingtonpost.com/opinions/the-most-progressive-democratic-platform-ever/2016/07/12/82525ab0-479b-11e6-bdb9-701687974517_story.html
2. http://www.avgi.gr/article/10807/1840282/fracking-o-neos-ephialtes-pou-xypna-ton-enkelado
3. http://inthesetimes.com/working/entry/19297/mike_pence_may_be_a_friend_to_trump_but_hes_no_friend_to_workers
4. Η TPP ξεκίνησε ως επέκταση της Συμφωνία Στρατηγικής Οικονομικής Συνεργασίας του Ειρηνικού Ωκεανού (TPSEP ή P4) την οποία υπέγραψαν οι χώρες: Μπρουνέι , Χιλή, Νέα Ζηλανδία, Σιγκαπούρη. Από το 2008, κι άλλες χώρες εντάχθηκαν στην συζήτηση για μια ευρύτερη συμφωνία: Αυστραλία, Καναδάς, Ιαπωνία, Μαλαισία, Μεξικό, Περού, ΗΠΑ και Βιετνάμ. Η τελική συμφωνία υπογράφηκε στις 4/2/16 στη Νέα Ζηλανδία.